Dzień Mamy i Taty – scenariusz uroczystości przedszkolnej

W związku z tym, że Dzień Mamy i Taty zbliża się wielkimi krokami, prezentuję scenariusz skeczu z odrobiną dobrego humoru. Jest dosyć długi, w związku z tym w grupach młodszych proponuję wykorzystać tylko jego elementy. W zależności od tego jakie rozwiązania techniczne są dla Was wygodniejsze, proponuję dwa różne ustawienia dzieci – osobiście wolę, kiedy wszystkie dzieci są cały czas na scenie i są aktywizowane poprzez piosenki i tańce. Miłej lektury 😉

Dzień Mamy i Taty – scenariusz uroczystości przedszkolnej -> Scenografia:

Sklep (sklepowe półki wymalowane na dużych arkuszach szarego papieru, duże szyldy sklepie, np. makarony, pieczywo, zabawki).
Rekwizyty: kosze na zakupy, stoliczek i krzesełka dla dzieci, megafon lub mikrofon.
Dzieci ustawione są w półkolu na scenie lub poza sceną – w drugim przypadku na scenie znajdują się tylko aktorzy biorący udział w danej scenie.
Scenom można nadać tytuły i prezentować je przed rozpoczęciem sceny. Dla czytelniejszego przekazu można nazwać miejsca, w których odgrywana jest dana scena i poprosić jedno dziecko o zaprezentowanie kartki z nazwą miejsca, np. „W dziale z zabawkami”.
Jeśli przedszkole ma takie możliwości, scenografią może być tło przedstawione z pomocą rzutnika.

SCENA 1

Aktorzy: Narrator, Mama, Tata, Dziecko 1 i 2
Gdzieś w sklepie.

Narrator:
Rodzina Nowaków, jak w każdą niedzielę,
Pojechała do marketu, gdzie ludzi było wiele.
Zakupy miały być szybkie, tak mówiła mama tacie,
Lecz co z nich wyszło, zaraz się przekonacie.
Rzekł tata mamie:

Tata:
Miej litość, kochana,
Z taką długą listą, będziemy tu do rana!

Mama:
Długą listą?
Jest niedługa.

Tata:
Lecz oglądasz wszystko!

Mama:
Biorę tylko to, co musi być kupione.

Tata:
I to co dobrze wygląda, i to, co przecenione.

Narrator:
Dzieci stały małą chwilę,
lecz im bardzo się nudziło.
Poszły więc tam, gdzie zabawki,
By im czas upłynął miło.

Rodzice odchodzą do półkola lub poza scenę.

SCENA 2

W dziale z zabawkami. Dwoje dzieci siedzi przy stoliczku, na którym są cukierki. Dwoje wchodzi na scenę, Dziecko 5 dołącza się później.
Aktorzy: Dziecko 1, 2, 3,4,5, Narrator

Dziecko 1:
Cześć, koledzy!
Co robicie?
Też już w sklepie się nudzicie?

Dziecko 3:
Witamy w dziale z zabawkami,
Siadajcie do stołu, zabawcie się z nami.
Tutaj znajdziecie sposób
na nudę w czasie zakupowym.
Witamy was serdecznie
w dziale rozrywkowym!

Dziecko 2:
Dział rozrywkowy?
A w co się bawimy?
Chętnie do was dołączymy.

Dziecko 4:
Bawimy? Ależ skąd!
Rozpoczynamy obstawianie
Ile czasu zakupy zajmą tacie i mamie.

Dziecko 1:
A co jest do wygrania?

Dziecko 3:
Tytuł mistrza obstawiania.

Dziecko 2:
Stawiam zatem 3 cukierki, że minie przynajmniej godzina.
Nasza mama dopiero zaczyna.

Dziecko 4:
Nasi rodzice chodzą już minut pięć lub trzy,
Problem w tym, że listę zakupów mają nie oni, tylko my!
Wniosek z tego oczywisty –
Nie kupili jeszcze nic ze swojej listy.
Nie wiem czy to coś zmieni,
Ale chyba jeszcze nie wiedzą, że to ja mam ją w kieszeni.

Dziecko 5:
Podsłuchałem co nieco, o czym rozmawiacie,
Chętnie się dołączę, jeśli się nie pogniewacie.

Dziecko 3:
Siadaj do nas, jasna sprawa,
Więcej osób – większa zabawa.

Dziecko 5:
Stawiam pięć cukierków, że minie godzinka,
Nim moi rodzice zaczną szukać synka.

Dziecko 1:
Mamie przypomni się o karmie dla kota.

Dziecko 2:
Tacie, że nie ma baterii do pilota.

Dziecko 3:
Trzeba doliczyć jeszcze minut pięć lub sześć,
Bo tacie się przypomni, że pies nie ma co jeść.

Dziecko 4:
Mama odkryje przecenę na odżywki i szampony.

Dziecko 5:
Tata ucieknie na dział RTV przerażony.

Dziecko 1:
Po kilku chwilach mama zacznie szukać taty,
Gdy ten będzie już pakował konsolę na raty.

Dziecko 2:
Stawiam cukierków, że za godzinę i pięć minut będą przy kasie.

Dziecko 3:
Ja daję sześć cukierków i obstawiam godzinę piętnaście.

Dziecko 4:
Ja daję jeszcze cztery i obstawiam, że nim skończą,
ktoś z nas tutaj z nudów zaśnie.

Narrator:
W alejce z zabawkami,
Trwał konkurs z cukierkami.
Dzieci obstawiały, kto ma racje, kto się myli,
A rodzice zakupy w pośpiechu robili.
Po godzinie z minutami,
ruszyli do kasy z pełnymi koszami.

SCENA 3

Gdzieś w sklepie.

Aktorzy: Mama, Tata, osoba nadająca komunikat

Mama:
Mam wrażenie, że czegoś brakuje.

Tata:
Sprawdź na liście,
czy czegoś jeszcze potrzebujesz.

Mama:
Ale gdzie ta karteczka?
Jestem pewna, że ją miałam…
Mam wrażenie, że o czym zapomniałam…
O, rety! – woła mama i łapie się za głowę, robi przerażoną minę.

Tata:
Co się stało? Co to za mina?!

Mama:
Wiem, czego brakuje!
Zgubiliśmy syna!

Komunikat z radioli sklepowej.

Komunikat:
Uwaga, uwaga! Wojtek Nowak, Tomek Wiśniewski, Maciek Dąbrowski i Kasia Kowalska czekają w punkcie obsługi klienta na swoich rodziców.

Rodzice schodzą ze sceny za parawan, na środku sceny zostają tylko dzieci.

SCENA 4

W Punkcie Obsługi Klienta.

Dziecko 1:
Trzymaj Tomek, ty wygrałeś, godzinę piętnaście obstawiałeś.

Dziecko 3:
Dzięki wszystkim za dobrą zabawę,
Ale w sekrecie trzymajmy tą sprawę,
Niech rodzice myślą, że dzieci czasami,
Gubią się przypadkiem w dziale z zabawkami.

Dziecko 2:
Nadchodzą rodzice!
Czy są tam też moi?
Z daleka nie widzę…

Dziecko 5:
Jest jedna mama, pięknie ubrana!

Wszyscy:
To moja!

Dziecko 4
I tata o miłym uśmiechu,
Tak pędzi, że brak mu oddechu!

Wszyscy:
To mój!

Dziecko 2:
Jeden tatuś wygląda jak prawdziwy atleta,
A mama, jakby była królewną!

Wszyscy:
To moi rodzice, na pewno!

Narrator:
Dzieci chwile się sprzeczały,
Lecz na koniec zrozumiały,
To co wy już dobrze wiecie
Każdy tatuś, każda mama,
Dla swojego dziecka jest najlepszy na świecie.

SCENA 5

W Punkcie Obsługi Klienta

Aktorzy: Tata, Syn (Dziecko 1), Mama, Córka (Dziecko 4), Narrator

Tata:
Gdzie byłeś synu, długo cię szukałem!

Syn:
A, takie tam, zabawki oglądałem!

Mama:
A Ty córeczko, gdzie się schowałaś?
Dobrze zgaduję, że lalki oglądałaś?

Córka:
Prawda, mamusiu!

Narrator:
Dzieci rodziców za ręce złapały
Z torbami zakupów do domu wracały.
A wy, drodzy rodzice, teraz dobrze wiecie,
Co się dzieje naprawdę na zakupach w supermarkecie!