Kalendarz adwentowy przedszkolaka

Kalendarz adwentowy przedszkolaka liczy 40 stron, w tym 24 karty zadań, które możesz schować np. w kopertach z cyframi. Każde zadanie to jeden dzień odliczania do Wigilii.

To pomoc do samodzielnego wydruku, a więc – możesz wykorzystać ją przez wiele, wiele lat. Nie zestarzeje się!

Stworzy warunki to świetnej zabawy zarówno w przedszkolu jak i w domu przedszkolaka.

Zawiera różnego rodzaju aktywności prowadzące dziecko przez grudzień do Wigilii:

• wyjścia na świąteczny spacer
• uczestnictwo w przygotowaniach
• inicjowanie tworzenia plastycznych dekoracji
• propozycje działań tradycyjnych
• materiały edukacyjne, które pozwolą opowiedzieć dzieciom o szopce bożonarodzeniowej, tradycyjnych potrawach, czy na przykład reniferach
• karty pracy – a tak naprawdę karty zabaw do druku, które tematycznie zainspirują do rozwojowego działania.

Kalendarz adwentowy dla przedszkolaka dostarczy wspaniałej zabawy!

Jeśli zastanawiasz się nad wykorzystaniem takiej pomocy – możesz śmiało skorzystać z niego zarówno w domu, jak i w przedszkolu.

Wydrukowana zadania warto umieścić w kalendarzu wykonanym samodzielnie – nie wymaga to uzdolnień plastycznych – zostacz.

Przygotowane karty i zadania możesz:

• umieścić w numerowanych kopertach, a koperty zawiesić na sznurkach;
• zwinąć zadania w rulony i każdy z nich wsunąć do rolki po papierze toaletowym pomalowanej na zielono – rolki możesz skleić tworząc choinkę
• schować zadania do papierowych woreczków oznaczonych cyframi i przyczepić je spinaczami do bielizn na sznurku;
• ukryć koperty w ciekawych miejscach: dzieci przed rozpakowaniem muszą je znaleźć w danym pomieszczeniu;
• dołożyć do każdej z nich słodkość;
• podrzucić zadanie śpiącemu maluchowi do buta lub pod poduszkę – magia! To mikołajowe elfy zapraszają dziecko do zabawy!

Jak widzisz, alternatyw jest wiele.

Przy tej okazji – ponieważ to czas świątecznych oczekiwań, gorąco zachęcam Cię do tego, by nie straszyć dziecka Mikołajem.

Dlaczego straszenie dziecka Mikołajem jest niewłaściwe?

• To buduje zewnętrzną motywację do zachowywania się w sposób aprobowany społecznie, straszy
• budzi w dziecku przekonanie, że “podglądający je” Mikołaj czyha na to, aż powinie się dziecku noga.
• Źle wpływa na relacje z dorosłym, który z dnia na dzień z przyjaciela dziecka, stawia się w roli donosiciela.
• Straszenie spłyca naszą rozmowę: dziecko zamiast porozmawiać na temat emocji, przyczyn zachowania zatrzymuje się na: “Nie rób tego, bo odebrany zostanie prezent”.
• I przede wszystkim: to nie jest rozwojowe, wychowawcze, ani wspierające. Myślę, że nikt z Was nie zakłada, że cykliczne straszenie przez miesiąc mikołajem (odroczone w czasie) realnie sprawi, że dziecko zmieni swoje postępowanie. Tak maluszki (na szczęście) nie działają.

I wesolutkich świąt!